«Τόσο αστεία, που απαγορεύτηκε στη Νορβηγία!»Φωνές που την αποκάλεσαν βλάσφημη, προσβλητική και χυδαία ακούστηκαν, είχαν τον αντίκτυπό τους και ίσως ξανά ακουστούν. Μια άλλη άποψη όμως προτείνει πως ο ίδιος ο Ιησούς θα απολάμβανε την ταινία δεδομένης της αίσθησης του χιούμορ του, αν κρίνουμε από τα περιστασιακάλογοπαίγνιά του στη Βίβλο. Αυτά είναι περισσότερα απ’ όσα αξίζει να ειπωθούν για εκείνους τους αντιπροσώπους οργανωμένων θρησκειών που καταράστηκαν το «Ένας Προφήτης… Μα Τι Προφήτης!»

Η εκδοχή των MontyPythonδεν χλευάζει την ιστορία του Ιησού, απλά διασκεδάζει με τη ζωή κάποιου Brianπου γεννήθηκε την ίδια μέρα στη διπλανή φάτνη. Στην ταινία, ο Ιησούς παρουσιάζεται μονάχα δύο φορές, μία στο στάβλο, κατάλληλα φωτισμένος από φωτοστέφανο και τη δεύτερη, από τις πίσω σειρές του πλήθους στο κήρυγμα του στο λόφο («Πιο δυνατά, καλέ!» παραπονιέται η μάνα του Brian. «Τι είπε; Οι Έλληνες θα κληρονομήσουν τη Γη; Ευλογημένοι οι τυράδες;;;») .

Ίσως δεν σας φαίνεται αστείο. Ίσως, οι MontyPythonδεν σας φαίνονται αστείοι. Το ιδιόμορφο βρετανικό χιούμορ του θιάσου είναι πολλές φορές αδιάβατο για το παγκόσμιο κοινό.Αλλά βλάσφημο; Μετά βίας! Όσο αφορά την πραγματική ασέβεια στο βιβλικό θρύλο, άλλα έπη όπως το «Σαμψών και Δαλιδά» και το «Ο Βασιλεύς των Βασιλέων» είναι χιλιόμετρα πιο υποκριτικά.Ελκυστικά στα θεμέλια ένστικτά μαςενώ παράλληλα προσποιούνται πως διαπαιδαγωγούν τους ανοιχτόμυαλους με ηθικές αξίες κλπ… Μιλάμε για ένα Hollywoodτου οποίου ο πιο διαφημισμένος βιβλικός χαρακτήρας είναι η Σαλώμη.

Το «Ένας Προφήτης… Μα Tι Προφήτης!»  αφορά περισσότερο τις ταινίες παρά τη θρησκεία. Βρίσκει την καταγωγή του στα αμέτρητα βιβλικά έπη όπου οι ρωμαϊκές λεγεώνες παρέλαυναν πάνω κάτω ενώ μιας λογής ίντριγκες διέφθειραν το βασίλειο του Πόντιου Πιλάτου. Η ταινία ήταν το πιο φιλόδοξο projectτων MontyPython μα ήταν,χωρίς αμφιβολία εμπνευσμένο από τους «Ιππότες της Ελεεινής Τραπέζης» που τα έβαζε ξεκάθαρα με τους μύθους για τον Βασιλιά Αρθούρο.

Η προσέγγιση είναι πάνω κάτω η ίδια: Οι χαρακτήρες των Pythonτοποθετούνται σε ένα σκηνικό ιστορικών κινηματογραφικών cliché οπού οι καταστάσεις αντιμετωπίζονται με τη μεγίστης προσπάθειας λογική. Τι θα συνέβαινε σε έναν τυπικό, προχριστιανικό λιθοβολισμό; Πως οι γυναίκες μάθαιναν τι συμβαίνει όταν υποτίθεται ότι εξαιρούνταν από δημόσιες συναθροίσεις; Κι αν ο Πόντιος Πιλάτος τραύλιζε;  Μερικές «βουτιές» στην πραγματικότητα επιτρέπονται, μέχρι όμως το σημείο που ένα περιφερόμενο διαστημόπλοιο σώζει τη ζωή του Brianκαθώς πέφτει από έναν πύργο.

Αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την κωμωδία των MontyPython, είναι ότι μερικές φορές είναι τόσο «βρετανική», τόσο παραδοσιακή μα και πανούργα που πολλά αστεία δε γίνονται αμέσως κατανοητά. Απ’ την άλλη, η ευδιαθεσία του θιάσου, η γλυκιά ασέβεια που φέρει καθώς και η προθυμία του να επιτρέπει στις κωμικές καταστάσεις να εξελίσσονται σε περιστατικά παραφροσύνης όχι μόνο εξισορροπεί την κατάσταση μα τους χαρακτηρίζει απλά αξιολάτρευτους!

Το «Ένας Προφήτης… Μα Τι Προφήτης!» είναι τόσο παιχνιδιάρικα άκακο που, λοιπόν, είναι σχεδόν βλασφημία να το παίρνεις στα σοβαρά!

Βασισμένο στην κριτική της ταινίας από τον RogerEbert (www.rogerebert.com)