Τι να πούμε για μια κλασσική ταινία όπως το «Επτά χρόνια φαγούρα»; Πρόκειται για μια ανάλαφρη κωμωδία με σατιρικό χιούμορ που σε κρατάει ευχάριστα μέχρι το τέλος. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ο Tom Ewell, που υποδύεται έναν οικογενειάρχη που η πλούσια φαντασία του τον φτάνει στα όρια της τρέλας και φυσικά η αξέχαστη Marilyn Monroe στον ρόλο της πανέμορφης γειτόνισσας. Μία σάτιρα της καθημερινότητας, των διαφημίσεων και του  προτύπου του «αρσενικού κυνηγού». Όλα αυτά εικονίζονται σχολιάζονται και σατιρίζονται μέσα από το πρόσωπο του κύριου Sherman.
Ο κύριος Sherman (Tom Ewell) είναι ένας σκληρά εργαζόμενος οικογενειάρχης. Το καλοκαίρι που όλες οι σύζυγοι μαζί με τα παιδιά τους φεύγουν απ’ το Μανχάταν και όλοι οι σύζυγοι αλωνίζουν ανενόχλητοι με πρόφαση την δουλειά, εκείνος μένει πιστός στις αξίες του. Όλα αυτά μέχρι το έβδομο καλοκαίρι έγγαμου βίου. Αφού ο Sherman αποχαιρετήσει την γυναίκα και το παιδί του, η πλούσια φαντασία του αρχίζει να καλπάζει δημιουργώντας διάφορες ερωτικές περιπέτειες. Τα πράγματα χειροτερεύουν μετά την γνωριμία του με την πανέμορφη καινούρια γειτόνισσα (Marilyn Monroe). Τότε ο Sherman ακροβατεί στα όρια της τρέλας προστάζοντας τον εαυτό του την μια στιγμή να γίνει κυνηγός  και την αμέσως επόμενη να παραμείνει πιστός σύντροφος. Σε όλο αυτόν τον πανζουρλισμό προστίθεται και η έρευνα ενός ψυχολόγου, ο οποίος υποστηρίζει ότι ένα μεγάλο ποσοστό αντρών στα 7 χρόνια έγγαμου βίου αρχίζει να ξενοκοιτάει. Το φαινόμενο αυτό το ονομάζει «Επτά χρόνια φαγούρα»! Τελικά τι θα κερδίσει; Θα παραμείνει ο Sherman πιστός διατηρώντας τις αξίες του ή θα κερδίσει η… φαγούρα!
Πρόκειται για μια κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης παράστασης του Broadway που ο Tom Iwell έπαιξε στο θέατρο 750 φορές πριν αποφασιστεί να αποτυπωθεί στην μεγάλη οθόνη. Η Marilyn Monroe δεν έπαιζε στην θεατρική παράσταση, ωστόσο δεν θα μπορούσε να γίνει καλύτερη επιλογή για τον ρόλο της πανέμορφης γειτόνισσας, από το sex symbol της εποχής. Και οι δυο μαζί αποτελούν ένα ωραίο δίδυμο ενός νευρικού εραστή και μιας πολυπόθητης γυναίκας.

Η γεννημένη ως Norma Jean Mortenson, κατά κόσμον Marilyn Monroe, ξεκινάει την άνοιξη του 1962 την νέα της ταινία με τον τίτλο “Something’s got to give”. Τα γυρίσματα είναι επεισοδιακά με τον γνωστό σκηνοθέτη George Cukor να δυσανασχετεί με την αντιεπαγγελματική της συμπεριφορά που δυσκολεύει ή αναβάλλει συνεχώς το γύρισμα, προφασιζόμενη κυρίως λόγους υγείας. Η Monroe τελικά απολύεται, με τους παραγωγούς να ζητούν αποζημίωση, για να ξαναπροσληφθεί όμως λίγο καιρό αργότερα και τα γυρίσματα επιτέλους ξαναξεκινάνε.
Όχι όμως για πολύ. Στις 5 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς 2,5 μήνες αφότου είχε τραγουδήσει το “Happy Birthday Mr. President” στα πρώιμα γενέθλια του John F. Kennedy, η Marilyn Monroe βρίσκεται νεκρή στο κρεβάτι του δωματίου της, από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών χαπιών.
Η επόμενο μέρα βρίσκει την Αμερική -αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο- μουδιασμένο. Κανείς δεν μπορεί να αποδεχτεί την απώλεια της ίσως μεγαλύτερης σταρ όλων των εποχών. Της σταρ που έγινε το απόλυτο σύμβολο του σεξ, φωτογραφήθηκε περισσότερο από κάθε άλλο άτομο στον πλανήτη αλλά που προσπαθούσε μάταια όταν δεν την κοιτούσαν οι κάμερες να βρει την ευτυχία….
Μετά από τρεις διαλυμένους γάμους, τρεις αποτυχημένες εγκυμοσύνες και αδυναμία να βρει πραγματική αποδοχή και γαλήνη, η ψυχική της υγεία ήταν κλονισμένη και τα χάπια η μόνη, και τελική διέξοδος. Χωρίς να μπορεί κάποιος να διαψεύσει τις θεωρίες συνωμοσίας που ήθελαν το όνομα των Kennedy να εμπλέκεται στον θάνατό της, η κυριότερη εκδοχή έως και σήμερα παραμένει η -εκούσια ή μη- αυτοκτονία.