Η Κινηματογραφική Ομάδα Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (Κ.Ο.Π.Ι.), στα πλαίσια του αφιερώματος «Μαγικός Ρεαλισμός», παρουσιάζει την ταινία
Millenium Actress (Σατόσι Κον, 2001)
Ένα στούντιο κινηματογραφικών ταινιών κλείνει λόγω χρεοκοπίας. Ο τηλεοπτικός δημοσιογράφος Γκένια Τατσιμπάνα και ο κάμεραμαν του Κιότζι Ίντα ετοιμάζονται για μία αναδρομική συνέντευξη με την Τσιγιόκο Φουτζιουάρα, την σπουδαιότερη ηθοποιό του στούντιο η οποία 30 χρόνια πριν συνταξιοδοτήθηκε και έγινε ερημίτισσα. Ο δημοσιογράφος δίνει στην Τσιγιόκο ένα κλειδί το οποίο πιστεύει ότι έχασε στο στούντιο προτρέποντας την να αναπολήσει την ζωή της.
Μία αναπάντεχη συνάντηση με έναν επαναστάτη ζωγράφο και η σύντομη αλληλεπίδραση μεταξύ τους, αφυπνίζει στην Τσιγιόκο ερωτικά συναισθήματα και την επιδίωξη μίας ακόμα συνάντησης. Καθώς αφηγείται στον Γκένια και στον Κιότζι τις κινηματογραφικές της εμπειρίες και επιτεύγματα, εκείνοι συμμετέχουν ενεργά στις ιστορίες της παρόλο που τις ακούνε για πρώτη φορά. Βέβαια, αυτό που συμβαίνει στην «πραγματικότητα» είναι η περιγραφή της ιστορίας της ζωής της στα πλαίσια και το περιβάλλον των ταινιών στις οποίες πρωταγωνιστούσε. Όμως, όσο εξελίσσεται η συνέντευξη, η νοητή γραμμή ανάμεσα στις πραγματικές αναμνήσεις και στις κινηματογραφικές ιστορίες χάνεται όταν η ζωή της και οι ρόλοι της μπλέκονται αλληλένδετα με μαγικό τρόπο. Ίσως το μαγικό ταξίδι στις αναμνήσεις μας είναι ο μοναδικός τρόπος να ζήσουμε και να νιώσουμε εκείνες τις στιγμές σαν να βρίσκονται στο παρόν.
Το Millenium Actress αποτελεί ένα ταξίδι και ένα ερωτικό γράμμα προς τον κινηματογράφο καθώς και μία αναδρομή στις διάφορες περιόδους της Ιαπωνικής Ιστορίας. Μετά το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με το Perfect Blue (1997), ο Σατόσι Κον παρουσιάζει το Millenium Actress, το μοναδικό του έργο το οποίο αναφέρεται στο παρελθόν. Και οι δύο αυτές ταινίες αντανακλώνται η μία στην άλλη. Από τη μια πλευρά το Perfect Blue είναι πιο εμπαθές παρά κυνικό, αναδεικνύωντας τις ζοφερές δυνατότητες του διαδικτύου μέσω του ψυχολογικού τρόμου. Από την άλλη, το Millenium Actress χρησιμοποιεί την ιστορία του σινεμά για να μετατρέψει τη δραματική τροπή του Perfect Blue σε κάτι πιο ευγενές και ρομαντικό βρίσκοντας την ομορφιά στον λεπτό διαχωρισμό ανάμεσα στα μέσα και στον εαυτό μας. Η ταινία είναι εμπνευσμένη αμυδρά από τις ζωές 2 ηθοποιών, της Σετσούκο Χάρα [Late spring (1949), Tokyo Story (1953)] και της Χιντέκο Τακαμίνε [Twenty-Four Eyes (1954), Floating Clouds (1955)] . Την παραγωγή ανέλαβε το στούντιο Madhouse το οποίο ιδρύθηκε το 1972 και φημίζεται στον χώρο των anime για ταινίες και σειρές όπως το Perfect Blue, Paprika, Parasite: the maxim, Death Note, Monster και One-punch man. Στα τέλη του 1990 και στις αρχές του 2000 οι ιαπωνικές animated ταινίες γνώρισαν μεγάλη άνθηση λόγω του εκσυγχρονισμού των μέσων στην βιομηχανία του animation, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την διάδοση και την επιτυχία τους πέρα από τα σύνορα της Ιαπωνίας. Το Millenium Actress απεικονίζει πολύ καλά διάφορες ιστορικές περιόδους της Ιαπωνίας όπως την Περίοδο Edo, περίοδο Meiji καθώς και την περίοδο του μεσοπολέμου, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς και την μεταπολεμική Ιαπωνία. Κλείνοντας, αξίζει να αναφερθεί ότι η έκρηξη της κουλτούρας των anime εκείνη την εποχή ενέπνευσε πολλούς δημιουργούς της Δύσης και συνέβαλε έμπρακτα στην ανάπτυξη και διάδοση των anime ταινιών και σειρών η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Χ.Κ. & Π.Σ. (Μέλη Κ.Ο.Π.Ι.)
Η Κινηματογραφική Ομάδα Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (Κ.Ο.Π.Ι.), στα πλαίσια του αφιερώματος «Μαγικός Ρεαλισμός», παρουσιάζει την ταινία
Millenium Actress (Σατόσι Κον, 2001)
Ένα στούντιο κινηματογραφικών ταινιών κλείνει λόγω χρεοκοπίας. Ο τηλεοπτικός δημοσιογράφος Γκένια Τατσιμπάνα και ο κάμεραμαν του Κιότζι Ίντα ετοιμάζονται για μία αναδρομική συνέντευξη με την Τσιγιόκο Φουτζιουάρα, την σπουδαιότερη ηθοποιό του στούντιο η οποία 30 χρόνια πριν συνταξιοδοτήθηκε και έγινε ερημίτισσα. Ο δημοσιογράφος δίνει στην Τσιγιόκο ένα κλειδί το οποίο πιστεύει ότι έχασε στο στούντιο προτρέποντας την να αναπολήσει την ζωή της.
Μία αναπάντεχη συνάντηση με έναν επαναστάτη ζωγράφο και η σύντομη αλληλεπίδραση μεταξύ τους, αφυπνίζει στην Τσιγιόκο ερωτικά συναισθήματα και την επιδίωξη μίας ακόμα συνάντησης. Καθώς αφηγείται στον Γκένια και στον Κιότζι τις κινηματογραφικές της εμπειρίες και επιτεύγματα, εκείνοι συμμετέχουν ενεργά στις ιστορίες της παρόλο που τις ακούνε για πρώτη φορά. Βέβαια, αυτό που συμβαίνει στην «πραγματικότητα» είναι η περιγραφή της ιστορίας της ζωής της στα πλαίσια και το περιβάλλον των ταινιών στις οποίες πρωταγωνιστούσε. Όμως, όσο εξελίσσεται η συνέντευξη, η νοητή γραμμή ανάμεσα στις πραγματικές αναμνήσεις και στις κινηματογραφικές ιστορίες χάνεται όταν η ζωή της και οι ρόλοι της μπλέκονται αλληλένδετα με μαγικό τρόπο. Ίσως το μαγικό ταξίδι στις αναμνήσεις μας είναι ο μοναδικός τρόπος να ζήσουμε και να νιώσουμε εκείνες τις στιγμές σαν να βρίσκονται στο παρόν.
Το Millenium Actress αποτελεί ένα ταξίδι και ένα ερωτικό γράμμα προς τον κινηματογράφο καθώς και μία αναδρομή στις διάφορες περιόδους της Ιαπωνικής Ιστορίας. Μετά το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με το Perfect Blue (1997), ο Σατόσι Κον παρουσιάζει το Millenium Actress, το μοναδικό του έργο το οποίο αναφέρεται στο παρελθόν. Και οι δύο αυτές ταινίες αντανακλώνται η μία στην άλλη. Από τη μια πλευρά το Perfect Blue είναι πιο εμπαθές παρά κυνικό, αναδεικνύωντας τις ζοφερές δυνατότητες του διαδικτύου μέσω του ψυχολογικού τρόμου. Από την άλλη, το Millenium Actress χρησιμοποιεί την ιστορία του σινεμά για να μετατρέψει τη δραματική τροπή του Perfect Blue σε κάτι πιο ευγενές και ρομαντικό βρίσκοντας την ομορφιά στον λεπτό διαχωρισμό ανάμεσα στα μέσα και στον εαυτό μας. Η ταινία είναι εμπνευσμένη αμυδρά από τις ζωές 2 ηθοποιών, της Σετσούκο Χάρα [Late spring (1949), Tokyo Story (1953)] και της Χιντέκο Τακαμίνε [Twenty-Four Eyes (1954), Floating Clouds (1955)] . Την παραγωγή ανέλαβε το στούντιο Madhouse το οποίο ιδρύθηκε το 1972 και φημίζεται στον χώρο των anime για ταινίες και σειρές όπως το Perfect Blue, Paprika, Parasite: the maxim, Death Note, Monster και One-punch man. Στα τέλη του 1990 και στις αρχές του 2000 οι ιαπωνικές animated ταινίες γνώρισαν μεγάλη άνθηση λόγω του εκσυγχρονισμού των μέσων στην βιομηχανία του animation, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την διάδοση και την επιτυχία τους πέρα από τα σύνορα της Ιαπωνίας. Το Millenium Actress απεικονίζει πολύ καλά διάφορες ιστορικές περιόδους της Ιαπωνίας όπως την Περίοδο Edo, περίοδο Meiji καθώς και την περίοδο του μεσοπολέμου, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς και την μεταπολεμική Ιαπωνία. Κλείνοντας, αξίζει να αναφερθεί ότι η έκρηξη της κουλτούρας των anime εκείνη την εποχή ενέπνευσε πολλούς δημιουργούς της Δύσης και συνέβαλε έμπρακτα στην ανάπτυξη και διάδοση των anime ταινιών και σειρών η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Χ.Κ. & Π.Σ. (Μέλη Κ.Ο.Π.Ι.)