Η ταινία Persepolis, βασισμένη στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό graphic novel της Marjane Satrapi, ακολουθεί την ιστορία της καθώς μεγαλώνει στην Τεχεράνη κατά τη περίοδο της Ισλαμικής επανάστασης.
Με οξυδερκής γράψιμο και άφθονο χιούμορ ξεδιπλώνεται τόσο η ιστορία ενός κοριτσιού όσο και ενός ολόκληρου έθνους. Το αισιόδοξο κλίμα που επικρατεί κατά τη πτώση του Σάχη μετατρέπεται σε μια βίαιη και καταπιεστική πραγματικότητα ενός αυστηρού καθεστώτος που εργαλείο ποιεί την θρησκεία. Επίκεντρο αποτελεί η καταπίεση της γυναίκας, η έλλειψη ελευθερίας του λόγου και οι πολιτικές διώξεις, πράγμα που η Marjane βιώνει σε πρώτο χέρι με την φυλάκιση και την επακόλουθη εκτέλεση του πολύ αγαπημένου θείου της. Οι σκληρές αυτές συνθήκες, που αντικατοπτρίζουν και ένα σύγχρονο Ιράν, δημιουργούν αντιφατικές σκέψεις και συναισθήματα στην επαναστατική μας πρωταγωνίστρια η οποία προσπαθεί να βρει τη θέση της σε έναν κόσμο διαρκής καταστολής. Η παιδική της ηλικία έχει χάσει πλέον την αθωότητα της, η πατρίδα της πλέον την πνίγει.
Με το ξέσπασμα του πολέμου μεταξύ Ιράν – Ιράκ οι γονείς της έφηβης πλέον Marjane αποφασίζουν ότι πρέπει να συνεχίσει της σπουδές της στη Βιέννη. Ωστόσο κι εκεί οι συνθήκες είναι λιγότερο από ιδανικές. Η φαινομενική ελευθερία της δύσης ακολουθείται από πολιτισμικές διαφορές, μπλαζε ρατσισμό και σεξιστικές νοοτροπίες, γεγονός που απομονώνει την Marjane και την οδηγεί σε μια έντονη κατάθλιψη. Η αίσθηση του “ανήκω” χάνεται πλέον για αυτήν και νιώθει συναισθηματικά άπατρις.
Ο πολιτιστικός διχασμός της την οδηγεί πίσω στο Ιράν, περίοδος που συνάδει με την συναισθηματική της ωρίμανση. Για μια ακόμα φορά δεν μπορεί να ενταχθεί στην σκληρή πραγματικότητα του Ιράν και θέλοντας να διεκδικήσει μια διαφορετική ζωή για την ίδια αποφασίζει να ξανά επιστρέψει στην Ευρώπη. Με άκαμπτη επιμονή και σθένος, έχοντας αποκτήσει πλέον μια πληθώρα εμπειριών ξεκινάει ένα καινούργιο κεφάλαιο της ζωής της χωρίς όμως ποτέ να προδώσει τη ταυτότητα της.
Η βραβευμένη αυτή ταινία έγινε με την συνεχή επίβλεψη της Satrapi αποδίδοντας με ειλικρίνεια και αυθεντία την πάλη για το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα της ελευθερίας και της χειραφέτησης του ανθρώπου, ένα μηνυμα που αντηχεί σε όλους μας ανεξάρτητος υποβάθρου.
“O φόβος αποκοιμίζει το μυαλό μας”
Δ.Μ. μέλος ΚΟΠΙ