Στις ΗΠΑ του 1920 οι κομμουνιστές και οι συνδικαλιστές βρίσκονται υπό διωγμό. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα ένας ψαράς και ένας υποδηματοποιός συλλαμβάνονται και κατηγορούνται για ένοπλη ληστεία. Παρά τα ελλιπή στοιχεία κρίνονται ένοχοι από τους ενόρκους και οδηγούνται στην ηλεκτρική καρέκλα, εξαιτίας των πολιτικών τους πεποιθήσεων. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία των Ιταλών μεταναστών στις ΗΠΑ και αναρχικών στις πεποιθήσεις τους,Sacco και Vanzetti ,που η άδικη καταδίκη τους προκάλεσε κύμα αντιδράσεων κυρίως από πολιτικούς και διανοούμενους σε όλο τον κόσμο. Παρόλες τις αντιδράσεις η εκτέλεσή τους δεν αποτράπηκε με αποτέλεσμα το θάνατό τους στις 23 Αυγούστου του 1927 και μετά από εφτά χρόνια φυλάκισης.
Ο Montaldo με τον τρόπο που χειρίζεται την ιστορία δημιουργεί κλίμα συμπάθειας προς τους ήρωές του που περνούν από μια δίκη παρωδία. Μας ωθεί να δούμε αυτήν τη δικαστική «φάρσα» μέσα από τα μάτια των δύο ηρώων. Χαρακτηριστική σκηνή, στην οποία φαίνεται η παραπάνω προσπάθεια του σκηνοθέτη, είναι αυτή της εκτέλεσης του Sacco,στην οποία τον παρακολουθούμε δεμένο στην ηλεκτρική καρέκλα και δημιουργείται στους θεατές η εντύπωση ότι και ο ίδιος ο Sacco παρακολουθεί μαζί μας την εκτέλεσή του.
Η ταινία δεν μένει πάντα πιστή στα γεγονότα, αλλά εμπλουτίζεται και με μυθοπλασίες, αφού σκοπός του σκηνοθέτη δεν είναι να αφηγηθεί απλά την ιστορία των δύο αναρχικών, αλλά να κάνει μια ταινία που θα αφυπνίσει όσους την παρακολουθήσουν και που θα προειδοποιεί για το πώς η «δικαιοσύνη» μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Ουσιαστικά η ταινία αυτή του Montaldo είναι ένα δικαστικό δράμα, είδος που κρύβει παγίδες για κάθε σκηνοθέτη, καθώς πρέπει σ’ ένα καθορισμένο χρονικό πλαίσιο να αφηγηθεί την ιστορία μιας μακράς δίκης.O Montaldo καταφέρνει να μην πέσει σε παγίδες, όπως για παράδειγμα να αφηγηθεί επιφανειακά τα γεγονότα. Ταυτόχρονα χειρίζεται τις σκηνές μέσα στο δικαστήριο με τρόπο πρωτότυπο. Πρώτα μας γνωστοποιεί τις αντιδράσεις του πλήθους έξω από τη δικαστική αίθουσα και στη συνέχεια όταν περνάει μέσα σ’ αυτή, περιορίζεται σε μακρινές λήψεις όσων παρακολουθούν τη δίκη και επικεντρώνεται σε κοντινά πλάνα των ηρώων. Ο σκηνοθέτης καταφέρνει επίσης να αποσπάσει αξιόλογες ερμηνείες από τους Gian Maria Volonte(Vanzetti) και Riccardo Cucciolla(Sacco).Μάλιστα για την ερμηνεία του σε αυτήν την ταινία ο Cucciolla κερδίζει την ίδια χρονιά το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο φεστιβάλ των Καννών.