Σ’ αυτό ασπρόμαυρο Western, ο θεωρούμενος ως πρωτοπόρος του κινήματος του Αμερικάνικου ανεξάρτητου κινηματογράφου, Jim Jarmusch, αφηγείται την ιστορία του William Blake (Johnny Depp). Η ιστορία ξεκινά με τον χαρακτήρα να ταξιδεύει σε μια πόλη στην παραμεθόριο της Αμερικής του 19ου αιώνα, ονόματι Machine, για να απασχοληθεί σε μια ανοικτή θέση εργασίας. Φτάνοντας στον προορισμό του, ο Blake διαπιστώνει ότι η θέση εργασίας δεν είναι πλέον διαθέσιμη και ότι ο ιδιοκτήτης της εταιρίας, που ελέγχει τα πάντα στην περιοχή, δεν είναι καθόλου φιλόξενος μαζί του.
Άνεργος πλέον και χωρίς χρήματα ή προοπτικές, γνωρίζει μια γυναίκα, την Thel και καταλήγει στο σπίτι της. Εκεί, ο πρώην της, τους βλέπει μαζί και επιτίθεται στον Blake με το πυροβόλο όπλο του, σκοτώνοντας όμως κατά λάθος την Thel. Ο Blake καταφέρνει στην συνέχεια να τον σκοτώσει και φεύγει από την πόλη κλέβοντας ένα άλογο. Ο ιδιοκτήτης της εταιρίας, που αποδεικνύεται πατέρας του ανθρώπου που σκότωσε ο Blake, έξαλλος, προσλαμβάνει τρεις μισθοφόρους για να κυνηγήσουν τον φονιά του γιού του και να επιστρέψουν το κλεμμένο άλογο.
Η ταινία συνεχίζει με τον Blake να ξυπνάει και να βλέπει έναν ινδιάνο (Gary Farmer) να προσπαθεί να του αφαιρέσει την σφαίρα που δέχτηκε, μα μάταια: ο ινδιάνος, που αυτοαποκαλείται «κανένας», τον ενημερώνει ότι η σφαίρα που έχει δεχτεί είναι πολύ κοντά στην καρδιά του για να αφαιρεθεί και πως το τραύμα θα τον οδηγήσει σύντομα και αναπόφευκτα στον θάνατο. Όταν μαθαίνει δε το όνομά του Blake, τον διαβεβαιώνει πως είναι μετενσάρκωση ενός συνονόματού του, Άγγλου ποιητή τον οποίον ο ίδιος θαυμάζει πολύ, αλλά ο Blake δεν γνωρίζει. Τον πείθει έτσι να ταξιδέψουν στον ειρηνικό ωκεανό, για να πεθάνει εκεί και να διασφαλιστεί ότι η ψυχή του θα καταλήξει στην σωστή θέση του κόσμου των πνευμάτων. Από το χρονικό σημείο αυτό, ξεκινάει το περιπετειώδες, σουρεαλιστικό ταξίδι των δυο αντρών, με τον Blake πλέον να καταζητείται νεκρός ή ζωντανός και να είναι ο στόχος όλων, προσπαθώντας να επιβιώσει για να μπορέσει στην συνέχεια να ξεψυχήσει στο σωστό μέρος.
Η ταινία έχει πολλές αναφορές στα έργα του ποιητή William Blake, ο οποίος ήταν υπαρκτό πρόσωπο (1757 – 1827), καθώς και στην αμερικάνικη κουλτούρα του επόμενου αιώνα από αυτόν στον οποίον εξελίσσεται η ταινία, του 20ου, με πολλούς χαρακτήρες να έχουν τα ονόματα καλλιτεχνών που έδρασαν τότε. Ο Jarmusch καταφέρνει να δώσει μια ταινία πολύπλευρη, έξοχα σκηνοθετημένη στο μεγαλύτερο μέρος της, στην οποία παντρεύονται καλλιτεχνικά η ομορφιά με την βαναυσότητα, το χιούμορ με το σασπένς και το άβολο με το αναπόφευκτο. Το συνεχές «παιχνίδι» της ταινίας με την διάθεση των χαρακτήρων και των θεατών, σε συνδυασμό με την μουσική του Neil Young, πετυχαίνει ένα ευχάριστο μπέρδεμα, μια πνευματική «ναυτία», που περιγράφει άρτια τον ψυχισμό ενός ανθρώπου που συνειδητοποιεί τον θάνατό του, αλλά μη μπορώντας να κάνει κάτι γι’ αυτόν, προσπαθεί να τον ξεχάσει και συνεχίζει για να επιτύχει τον τελευταίο του σκοπό, γεμάτος παράνοια, σε ένα περιβάλλον στο οποίο τα πάντα τον στοχοποιούν. Το φιλμ προβλήθηκε στο φεστιβάλ των Καννών το 1995.
Κείμενο: Χίου Χρήστος (μέλος Κ.Ο.Π.Ι.) Πηγές: www.wikipedia.org