Το Freaks (τα Φρικιά) σε σκηνοθεσία του Τοντ Μπράουνινγκ, ο οποίος έχει καθιερωθεί ένα χρόνο πριν με ένα θαυμάσιο Δράκουλα (1931), αποτελεί μοναδική ταινία στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου. Βασίζεται στη μικρή ιστορία του Τοντ Ρόμπινς « Spurs » η οποία δημοσιεύθηκε το 1923.

Η ιστορία διαδραματίζεται  σ’ ένα τσίρκο και αναφέρεται στον έρωτα του νάνου Χανς για την ελκυστική και φυσιολογική ακροβάτισσα Κλεοπάτρα η οποία βέβαια τον κοροϊδεύει, ώσπου μαθαίνει ότι ο Χάνς πρόκειται να κληρονομήσει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Τότε αποφασίζει μαζί με τον εραστή της, τον «γίγαντα» του τσίρκου, τον Ηρακλή, να παντρευτεί τον Χανς και στη συνέχεια να τον δηλητηριάσει για να του πάρει τα λεφτά. Κατά την διάρκεια του γαμήλιου γεύματος, τα «τέρατα» ψέλνουν την αποδοχή εκ μέρους τους της Κλεοπάτρας λέγοντας χαρακτηριστικά « μία από μας , μία από μας». Η τελετή τρομάζει την Κλεοπάτρα η οποία μεθυσμένη και αηδιασμένη από το σκηνικό αρχίζει να τους βρίζει και αποκαλύπτει τον δεσμό της με τον γίγαντα του τσίρκου, τον Ηρακλή με τον οποίο και συνωμότησε εναντίον του Χανς να τον δηλητηριάσει αφού πάρει την περιουσία του. Παρά την ταπείνωση που υπέστη στην τελετή ο Χανς παραμένει με την Κλεοπάτρα. Τα άλλα τέρατα του τσίρκου ανακαλύπτουν της αληθινές προθέσεις της Κλεοπάτρας, που έχει αρχίσει να τον δηλητηριάζει σταδιακά ρίχνοντας δηλητήριο στο φάρμακό του, και αποφασίζουν να την εκδικηθούν.

Τους βασικούς ήρωες της ταινίας υποδύονται αληθινά «τέρατα»: ένας άνθρωπος-κορμός, ένας άλλος μισός κορμός, σιαμαίες αδερφές, νάνοι, μια γυναίκα με γενειάδα και διάφορα άλλα «εκτρώματα» της φύσης. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η ταινία να προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις, να λογοκριθεί και να απαγορευθεί στην Αγγλία για 30 ολόκληρα χρόνια. Πρόκειται για μια ταινία που επιχειρεί και το καταφέρνει να ταράξει τις ισορροπίες του φυσιολογικού και του τερατώδους και να εξερευνήσει την ανθρωπιά με μια πιο διεισδυτική ματιά, που ξεπερνά το επίπεδο της σάρκας και φτάνει σε πιο βαθιά συναισθηματικά στρώματα, που ενώ μοιάζουν πανανθρώπινα, μάλλον βρίσκονται στις πιο απίθανες μορφές. Ανάμεσα στα αληθινά “τέρατα” του καστ ρίχνονται και ανθρώπινες μορφές για να αντιπαραχθούν στα στρατόπεδα του καλού και του κακού, και να ωθήσουν την διαφορετικότητα στα άκρα, την ίδια στιγμή που η ίδια η φύση δεν ξεχωρίζει τα παιδιά της, και το φυσιολογικό μοιάζει εύθραυστο. H ματιά στην παρασκηνιακή ζωή των -ούτως ή άλλως- παρεξηγημένων προσώπων που απαρτίζουν ένα τσίρκο, μετατρέπεται σε μια φρικιαστική μαρτυρία του αποτρόπαιου διαχωρισμού της “ανθρώπινης” ράτσας, που μπορεί να εμπνεύσει δολοφονικές πράξεις εξευτελισμού, χωρίς αιδώ, με το άλλοθι της κοινωνικής ανωτερότητας που το στερεοτυπικό status quo επιβάλει.

Μετά την αφαίρεση πάνω από 40 λεπτά σκηνών, και τροποποίηση του τέλους της ιστορίας του Tod Robbins, η ταινία ακόμα και σήμερα είναι απαγορευμένη σε κάποιες χώρες. Δυστυχώς οι ακολουθίες που περικόπηκαν θεωρούνται σήμερα χαμένες, κάτι που συμβάλει στον μύθο της ταινίας, ως το κλασσικό διαμάντι που πολλοί θα ήθελαν να κρύψουν μια για πάντα αλλά βρίσκει πάντα χώρο να ξεσκεπάσει την αληθινή φρίκη του ανθρώπινου είδους.