Ο δρ.Φρέντερικ Φρανκενστάιν είναι νευρολόγος και χειρουργός εγκεφάλου στη Νέα Υόρκη. Ταυτόχρονα είναι και εγγονός του Βίκτορ Φρανκενστάιν, που έμεινε γνωστός για τα παρανοϊκά πειράματά του. Ο Φρέντερικ δεν επιθυμεί να τον συνδέουν με τον παππού του, γιατί τον θεωρεί παράφρονα. Όταν όμως μαθαίνει ότι έχει κληρονομήσει το κάστρο του παππού του αποφασίζει να πάει και να το δει από κοντά. Έτσι αποχαιρετά την αρραβωνιαστικιά του Ελίζαμπεθ και αναχωρεί για την Τρανσυλβανία όπου τον υποδέχονται ο Ιγκόρ, ένας καμπούρης μπάτλερ και η Ίνγκα, μία γοητευτική βοηθός. Φθάνοντας στον πύργο ο Φράνκενστάιν κοιτάζει μαγεμένος γύρω του ενώ στην είσοδο τον περιμένει η κ.Μπλίχερ, η οικονόμος του κάστρου.

Στο εργαστήριο του παππού του ο Φρανκενστάιν Τζούνιορ βρίσκει το βιβλίο του Βίκτορα Φρανκενστάιν “Πώς το έκανα” και αποφασίζει ότι τελικά μπορεί να γίνει, μπορεί δηλαδή να συνεχίσει το έργο του προγόνου του. Ο Ιγκόρ ξεκινά να σχεδιάζει το σκίτσο του άντρα που θέλουν να δημιουργήσουν και του οποίου τα όργανα θα είναι μεγαλύτερα από τα κανονικά. Λίγο αργότερα, ο Φρέντερικ τον στέλνει να φέρει τον εγκέφαλο του δρ.Ντέλμπρουκ,του μεγαλύτερου φυσικού, φιλόσοφου, παθολόγου και θεραπευτή των αιώνων.Ο Ιγκόρ στην προσπάθεια του να πάρει τη γυάλα με τον εγκέφαλο τρομάζει βλέποντας τον εαυτό του στον καθρέφτη  και αφήνει τη γυάλα να πέσει. Στη συνέχεια παίρνει τον επόμενο εγκέφαλο που βλέπει μπροστά του και φεύγει, χωρίς να προσέξει την ταμπέλα στη γυάλα που απαγορεύει τη χρήση της.

Πίσω στο εργαστήριο ο Φρέντερικ αντιμετωπίζει προβλήματα καθώς από το τεράστιο σώμα που βρίσκεται στο χειρουργικό τραπέζι, αρχίζουν να βγαίνουν καπνοί. Προσπαθεί να φανεί ψύχραιμος όμως καταλήγει να ορμήσει στο άψυχο σώμα, με τον Ιγκόρ και την Ίνγκα να τον συγκρατούν. Παράλληλα στο χωριό οι κάτοικοι κάνουν συγκέντρωση ενάντια στην επιστήμη που πασχίζει για την κυριαρχία του κόσμου, η οποία αστυνομεύεται από τον μονόχειρα επιθεωρητή Κέμπ. Το τέρας παραπονιέται δεμένο,ανασηκώνεται και προσπαθεί να ελευθερωθεί. Ο Φρέντερικ το βοηθά να κάνει τα πρώτα του βήματα (αναφορά στην πατρική σχέση δημιουργού και δημιουργήματος που υπάρχει  άλλωστε και στο έργο της Shelley, καθώς και στις κινηματογραφικές του μεταφορές όπως είναι το αριστουργηματικό «Η μνηστή του Frankenstein» του Τζέιμς Χουέιλ), όταν όμως αυτό αναστατώνεται στην θέα του τσιγάρου που ανάβει ο Ιγκόρ, του κάνουν μια ηρεμιστική ένεση. Ο Φρέντερικ ζητά να μάθει από τον Ιγκόρ αν πράγματι έφερε τον εγκέφαλο του Ντέλμπρουκ και όταν έξαλλος ανακαλύπτει το αντίθετο, τον δένει μαζί με το τέρας.

Οι πολίτες θέλουν, με την καθοδήγηση του Κέμπ και με τους πυρσούς να προπορεύονται, να βαδίσουν ενάντια στον πύργο και τον ιδιοκτήτη του. Η κυρία Μπλίχερ, ερωμένη του νεκρού πια βαρόνου Φρανκενστάιν και βιολονίστα, ελευθερώνει το τέρας. Αυτό περπατάει τρικλίζοντας μέσα στο χωριό και φτάνει στην πόρτα του τυφλού ερημίτη προκαλώντας αρκετή αναστάτωση. Το βιολί της κυρίας Μπλίχερ παρασύρει το τέρας προς τον πύργο, όπου θα συλληφθεί μ’ ένα δίχτυ. Μια θεραπεία με αγάπη και καλοσύνη έχει ολοκληρωτική επιτυχία, το τέρας γίνεται τρυφερό και ομιλητικό.

Ο Φρανκενστάιν παρουσιάζει το δημιούργημά του σ’ένα συνέδριο επιστημόνων στο Βουκουρέστι που καταλήγει σε πανωλεθρία. Στην Τρανσυλβανία καταφθάνει και η Ελίζαμπεθ την οποία ειδοποίησε κρυφά ο Ιγκόρ γιατί ο Φρέντερικ φλερτάρει με την Ίνγκα, ενώ το τέρας διαφεύγει ξανά. Η Ελίζαμπεθ ερωτεύεται το τέρας, ενώ οι κάτοικοι της πόλης με επικεφαλή τον επιθεωρητή Κέμπ, συνεχίζουν την καταδίωξη του. Απελπισμένος και αποφασισμένος να πάρει το πλάσμα πίσω και να διορθώσει τα λάθη του, ο Φρέντερικ παίζει μουσική και παρασύρει το τέρας πίσω στο κάστρο.

Στο εργαστήρι γίνεται μια φανταστική αμοιβαία επέμβαση: Ο Φρέντερικ μεταφέρει στο τέρας μέρος του μεγαλοφυούς εγκεφάλου του και το τέρας ανταποδίδει με ότι καλύτερο διαθέτει. Η ταινία τελειώνει με χαρά, με την Ελίζαμπεθ παντρεμένη με το πλέον πολυμαθές και εκλεπτυσμένο τέρας, ενώ η Ίνγκα με χαρά μαθαίνει τί πήρε ως αντάλλαγμα ο νέος της σύζυγος Φρέντερικ κατά τη διαδικασία της μεταφοράς…

Η ταινία αποτελεί παρωδία των κλασικών ταινιών τρόμου και συγκεκριμένα των διαφόρων εκδοχών της ταινίας Frankenstein της Mary Shelley (1930). Τα περισσότερα από τα κομμάτια του εξοπλισμού του εργαστηρίου που χρησιμοποιήθηκαν είναι ίδια με αυτά που δημιούργησε ο Kenneth Strickfaden για την ταινία Frankenstein του 1931. Για να αντικατοπτρίσει περισσότερο την ατμόσφαιρα των παλαιότερων ταινιών ο Μπρουκς χρησιμοποίησε ασπρόμαυρη φωτογραφία, μια σπάνια επιλογή για εκείνη την εποχή.

Το Young Frankenstein, είναι μια γοητευτική ταινία, τίποτε λιγότερο από μια κλασική κωμωδία που αντλεί το καλύτερο από όλους τους εμπλεκόμενους σε αυτήν. Κανένα από τα αστεία και τα λογοπαίγνια δεν έχει χάσει την χάρη του. Από μια καριέρα η οποία περιλαμβάνει μερικές από τις καλύτερες κωμωδιές που έγιναν ποτέ, αυτή η ταινία του Μελ Μπρουκς καταφέρνει να ξεχωρίσει.

Βιβλιογραφία: Άλλεν/Μπρούκς Κινηματογραφικό αρχείο, “Εκδόσεις Αιγόκερως”