Στο πλαίσιο της
μοντερνικότητας η τέχνη και ο κοινωνικός ρόλος της, οι θεσμοί που την
αφορούν και η αντίληψη για το έργο τέχνης και το ρόλο του καλλιτέχνη
γνώρισαν μια εκ νέου πραγμάτευση. Στις συνθήκες αυτές καλλιεργήθηκε μια
νέα στάση σχετικά με την επαφή ενός ευρύτερου σε σχέση με το παρελθόν
κοινού με τα έργα τέχνης του παρελθόντος και του παρόντος, αλλά και
γενικότερα με τα βιομηχανικά προϊόντα και το σχεδιασμό τους. Από το
Αναγεννησιακό-Μπαρόκ
cabinet of
curiosities,
μέχρι το μοντέρνο μουσείο και τις σύγχρονες εκθέσεις, οι διαφοροποιήσεις
είναι τόσο ποσοτικές όσο και ποιοτικές.
Το μάθημα αυτό θα
διερευνήσει ιστορικά αυτές τις διαφοροποιήσεις εστιάζοντας στις
εκθέσεις εικαστικών τεχνών. Μέσα από ιστορικά παραδείγματα εκθέσεων και
κριτικά κείμενα επιχειρεί να τονίσει τις μετατοπίσεις στο είδος, στο
ύφος, τις πρακτικές παρουσίασης και οργάνωσης και τις ιδεολογικές
αναφορές εικαστικών εκθέσεων, από το 19ο αιώνα μέχρι σήμερα. |