Το αφιέρωμα της Κ.Ο.Π.Ι. για το εαρινό εξάμηνο 2021-2022 έχει τον τίτλο «ΠΟΛΗ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!».
Μετά την βιομηχανική επανάσταση, το αστικό τοπίο κυριάρχησε στον δυτικότροπο πολιτισμό. Οι περισσότεροι από εμάς, μάθαμε να υπάρχουμε και να κοινωνικοποιούμαστε μέσα σε αυτό. Οι ταχύτατοι ρυθμοί της ζωής και η ανάγκη για προσαρμοστικότητα, δεν μας έδωσαν ποτέ την ευκαιρία να αναλογιστούμε τον τρόπο, με τον οποίο η πόλη επηρεάζει τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας. Σκεπτόμενοι την πόλη, όχι μόνο ως φυσικό, αλλά και ως κοινωνικό χώρο (δηλαδή χώρο κοινωνικής αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας), αντιλαμβανόμαστε πως η σχέση τόπου και ατόμου, είναι πιο πολυσύνθετη από ό,τι φαίνεται.
Από την μία, ο φυσικός χώρος, αποτελεί την άψυχη συνιστώσα της πόλης. Οι λεωφόροι, οι πολυκατοικίες, το φθαρμένο παγκάκι, η βουή της σειρήνας, η φωταγωγημένη νύχτα και τα σκοτεινά διαμερίσματα με τα κολλητά μπαλκόνια, δημιουργούν το πλαίσιο, το οποίο προδιαθέτει το άτομο για συγκεκριμένες ενέργειες και σκέψεις.
Από την άλλη, ο κοινωνικός χώρος, αποτελεί το έμψυχο κομμάτι της πόλης. Το άτομο, ως επιλεκτικά επικοινωνιακό ον, αναζητά την συσχέτιση με τον άλλον, ενώ άλλες φορές την απορρίπτει και την καταδικάζει. Η αμοιβαιότητα που δημιουργείται στις σχέσεις αυτές, διαμορφώνει την εικόνα του ατόμου για τον κόσμο και τον εαυτό του, ακόμη και κατά την απουσίας της.
Τελικά όμως, είναι η αρμονική (ή και όχι) συνύπαρξη (αστικής) φύσης και (αστικής) κοινωνίας , που καθορίζουν τον άνθρωπο. Αν η κοινωνική αλληλεπίδραση δεν λάμβανε χώρα στην πόλη, θα είχε διαφορετικό αντίκτυπο. Αντίστοιχα, η κοινωνική αλληλεπίδραση που θα πραγματοποιούταν με διαφορετικούς όρους, δεν θα λάμβανε χώρα στην πόλη.
Η Κ.Ο.Π.Ι. , λοιπόν, επιλέγει 6 ταινίες, στις οποίες η πόλη δεν αποτελεί απλά ένα φόντο. Αντίθετα, το αστικό τοπίο πλέον έχει δυναμική και «κινείται» σε σχέση με τους πρωταγωνιστές. Η πόλη είναι άλλες φορές πηγή ευκαιριών, ζωτικότητας και έρωτα, ενώ άλλες φορές πηγή μοναξιάς, αποξένωσης, απάθειας και συμβιβασμού.
Είτε θετικός είτε αρνητικός είναι ο απολογισμός, το μόνο σίγουρο είναι ότι η σχέση μας με την πόλη θα είναι πάντα εξαρτητικά αγαπητική. Γιατί ας μην ξεχνάμε πως είμαστε στην πόλη, είμαστε η πόλη και όπου και να πάμε, ότι και να κάνουμε, θα αναφωνούμε «Πόλη, αγάπη μου»!
Οι ταινίες θα προβληθούν στον Πολιτιστικό Πολυχώρο «Δημήτρης Χατζής» (Παλαιά Σφαγεία).
Οι προβολές θα ξεκινούν στις 21:00 και η είσοδος θα είναι ελεύθερη.
Σας περιμένουμε!
- Τρίτη 15 Μαρτίου: Masculin Feminin – Jean Luc Godard, 1966
- Τρίτη 22 Μαρτίου: Ρεπό – Βασίλης Βαφέας, 1982
- Τρίτη 29 Μαρτίου: Naked – Mike Leigh, 1993
- Τρίτη 5 Απριλίου: Microhabitat – Jeon Go woon, 2017
- Τρίτη 12 Απριλίου: Songs from the second floor – Roy Andersson, 2000
- Τρίτη 10 Μαΐου: Sidewalls – Gustavo Taretto, 2011
